Βασίλιεφ, Αλεξάντρ

(Alexandr Vasiliev, Πετρούπολη 1867 – Ουάσινγκτον 1953). Ρώσος βυζαντινολόγος. Σπούδασε και στη συνέχεια δίδαξε στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του. Αργότερα δίδαξε στο πανεπιστήμιο του Ντορπάτ. Το 1919 έγινε μέλος της Ακαδημίας του Λένινγκραντ. Το 1925 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και έως το 1939 δίδασκε βυζαντινή ιστορία στο πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν. Μετά τον πόλεμο ήταν ένας από τους κύριους οργανωτές και συνεργάτες του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών Ντάμπαρτον Όουκς. Το έργο της ζωής του, που θεωρείται μνημειώδες στο είδος του, είναι η Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους, 324-1453. Ο Β., που θεωρείται κορυφαίος βυζαντινολόγος, δημοσίευσε επίσης πολλές μελέτες για τις σχέσεις του Βυζαντίου με τους Ρώσους και τους Άραβες.